کؤن بندے نُوں یاد کریسی ،ڈھُونڈے کؤن قبر نُوں
کِس نُوں درد اساڈا ہوسی ،روگ نہ رنڈی ورنُوں
رُوح درُودگِھنن سبھ جاسن ،آپو اپنے گھر نُوں
تیرا رُوح مُحمّدبخشا، تکسِی کیہڑے در نُوں
نہ گھر چاڑھے نہ سُکھ ڈِٹھّے، نہ کُجھ کھٹّی کھٹّی
نہیں کِسے ول لہنا کوئی، نہ چھڈ چلے ترٹّی
جے کُجھ آیا سو مُنہ پایا ،تلی رکابی چِٹّی
خالی ہتھ مُحمّدبخشا، ٹُری نِکاری لِٹّی
انس اولاد تُساڈِی بھائی، پڑھسن بیٹھ قبر تے
اٹھویں روز دیون گے گُلیّ ،جے کُجھ گھر وِچ ورتے
مینُوں ہور نہیں کوئی پاسا، آسا کِس دِے گھر تے
جاسی رُوح مُحمّد میرا ،پِیر سچّے دِے در تے
