بِن تکیوں دِسدا تھوڑا مینہ دے تھوڑا پانی پیتا تیری گل ہووے دل دے پھٹ رب بُھل مرضی اپنی کیتی روز سویرے نویں سِریوں سانوں کیہ پُچھنا ایں ظلم نِری وبا لِکھ لِکھ دھریے چار دیہاڑے کثرت کاہلی
