رستے دی اک رات

اکھ تماشا ویخ نہ سکے بجھدی جلدی بتّی دا
حلق دے اندر وڑدا جاوے رنگ ہری پرچھتی دا
باہر ہنیر قیامتاں دا تے اندر خاک زمیناں دی
جسم دی مہک نہ جھلی جاوے گھر وچ بند مکیناں دی
درکھڑکاندیاں پھرن ہواواں وانگ مسافراں گلیاں دے
اکھاں اُتے دھو کے پیندے سونے جیہیاں ڈلیاں دے