چل ویرے رکشے آلے
پنجابی بزار نوں لے چل
اوہ کِتّھے اے جی؟
مینوں تاں پتہ نہیں اے
میری جَم ایس شہر دی اے
پر ایس بزارے اج تک نہیں گیا
تہانوں کی چاہی دا اے؟
اردو ہزار نوں لَے چلّاں؟
اوتھے کاپیاں، کتاباں، قلماں سبھ کُج ملدا اے
ویرے تینوں پتہ نہیں ہونا
میں راتیں سُفنے چ پِھر کے آئی آں
رُک؛ ہور کِسے توں پُچھدی آں
میں لبھدی لبھدی تھک کے بیٹھی تاں
سبھ میری گل تے پنجابی چ ہسن لگے
