کیہ اساں وٹّو وٹ چلیے
چل خاں رستہ کٹ چلیے
منزل والے رستے نوں
ماڑا جنّا ہٹ چلیے
پہنچ گئے آں ایتھے تے
ایہہ پتھر وی چٹ چلیے
کنّاں بوجھ اے سوچاں دا
راہواں دے وچ سٹ چلیے
شاہ جی قسمت دیکھیے تے
پکی تھاں وی پٹ چلیے
شاہ جی اپنے حصّے دے
کجھ دانے تے چھٹ چلیے
حوالہ: سُفنے مار گئے، سعد اللہ شاہ؛ صفحہ 41 ( ویکھو )
