He ik, te nar bharye di hasti
Je ik na hunda, dawa na hunda
SathaN har ik da apna apna
Na khota hunda, khara na hunda
Je menooN kartane sajia ay
TaaN me wi keta ay osnooN pargat
Mari te osdi he hond sanjhi
Je me no hunda, khuda na hiunda
Oh paar lao ose da bera
Jo aap duban da dar sahero
Oh kis de daso gunah na bakhshda
Je kita me kujh bura na hunda
Ay naik bakhto tohadi dunya
Wajood wich hi na aai hundi
Je pathme me guhah na kar ke
Bahishat chooN niklya na hunda
Gunah mere te, abad dunya
Gunah te narbhar he kul ibadat
MenooN di lor hi na pendi
Je mere naal oh khafa na hunda
Me anas os di, me osda hissa
Mare te os wich na farq si koi
Je aap hi me na hunda neewaaN
TaaN osda eh martba na hunda
Jo osnooN bhalan weraniaN wich
Me wekh ohnaaN nooN has chad daaN
Kiun ke rachna tooN rachan hara
Kade wi Seetal juda na hunda