He ik, te nar bharye di hasti Je ik na hunda, dawa na hunda SathaN har ik da apna apna Na khota hunda, khara na hunda Je menooN kartane sajia ay TaaN me wi keta ay osnooN pargat Mari te osdi he hond sanjhi Je me no hunda, khuda na hiunda Oh paar lao ose da bera Jo aap duban da dar sahero Oh kis de daso gunah na bakhshda Je kita me kujh bura na hunda Ay naik bakhto tohadi dunya Wajood wich hi na aai hundi Je pathme me guhah na kar ke Bahishat chooN niklya na hunda Gunah mere te, abad dunya Gunah te narbhar he kul ibadat MenooN di lor hi na pendi Je mere naal oh khafa na hunda Me anas os di, me osda hissa Mare te os wich na farq si koi Je aap hi me na hunda neewaaN TaaN osda eh martba na hunda Jo osnooN bhalan weraniaN wich Me wekh ohnaaN nooN has chad daaN Kiun ke rachna tooN rachan hara Kade wi Seetal juda na hunda