Eh dunya ik akhara he te khalqat he tamashai
Me jewan khed wich bhalde bare badhwan wekhe ne

Jo ud de arsh te pal wich patakde farsh te wekhe
Te pairaaN wich rulde kai charhe asmaan wekhe ne

Takhat te bethiaN he wekhya be ghar ghulamaN nooN
Te mangde bheekh galiaN wich kai sultan wekhe ne

JinhaaN mehlaaN che kal teekar hunda si nach pariaN da
Me pende ker ne aj oh bane shamshaan wekhe ne

JinhaaN gal beriaN de haar te resham hundwande si
Oh behiaN tukraaN noon tarsde insaan wekhe ne

JinhaaN de sahmne jhukde si lakhaN sirr jawanaaN de
Me gheraaN samne jhukde ohi balwan wekhe ne

JinhaaN de wat mathe de kambaonde si zamane nooN
Me kairaaN jiun walde ohnaaN de armaan wekhe ne

KahaN ki? be ilm, be samjh lokaaN di hazoori wich
Aqal de kot hath badhi khale heeraan wekhe ne

Latakde phansiaN te wekhya he desh bhagtaaN nooN
Te bhagtaaN de libas andar lukke shaitan wekhe ne

Chalaonde wekhya churiaN he kayaaN sadh santaaN nooN
Te mandar de pujari wechde emaan wekhe ne

Gale milde muhabbat naal me wekhe ne dushman wi
Te mitraaN wich hunde lahu de ghamsaaN wekhe ne

Anokhe rang ne qudrat de jane kon Seetal ji
Me ujre wasde te wasde weraan wekhe ne