اُدّوں وی جیوندا جاگدا
سِکھر تقدیر دے سیک دا
بھگوان رہیا سی ویکھدا
جدوں صاحباں وچ سہیلیاں
(جیویں پُھلاں دے وچ مہکدا
ہِک سجرا پُھل گلاب دا
حوراں دے ہتھ چ چھلکدا
بھریا ہویا جام شراب دا )
سی موجاں خُشیاں مان دی
ہونی دی ہوگ نہ جاندی
اُدّوں وی جیوندا جاگدا
بھگوان رہیا سی ویکھدا
سِکھر تقدیر دے سیکھدا
لِختاں نوں رہیا مٹاوندا
جدّوں خونی ہتھ لیکھ دا
بھگوان رہیا سی ویکھدا
جدوں زہری واواں گُھلیاں
شاخاں دے نالوں توڑ کے
سنگ لے گئیاں سُکّیاں پٙتراں
بُسیاں ہویاں فِر ٹاہنیاں
پٙیّاں رو رو کہن کہانیاں
سیتاں ایہہ سدو نہ رہنیاں
اُدّوں وی جیوندا جاگدا
بھگوان رہیا سی ویکھدا
سِکھر تقدیر دے سیکدا
حوالہ: گئے گواچے سُکھ