نِت نِت دا اے سوگ نماشاں پئیاں دا

نِت نِت دا اے سوگ نماشاں پئیاں دا
دل نوں لٙے گیا روگ نماشاں پئیاں دا

کُجہاں نوں پیا مارے خوف ہنیریاں دا
کُجہاں نوں اے توگ نماشاں پئیاں دا

ویلے سِر تے توں وی کٙتیا , سِیڑیا نئیں
ہُن پئی بھوگن بھوگ نماشاں پئیاں دا

بھورا بھورا کر کے جُثٙہ چھڈ جانداے
یاداں دا سنجوگ ! نماشاں پئیاں دا

بھولیا پکھوا , کر کوئی فکر ٹکانے دا
نہ پیا چوگا چوگ نماشاں پئیاں دا

لُگ ملُگی ڈھوک تے کَل مُکلی نوں
ویلا کردا جوگ , نماشاں پئیاں دا

لیکھا دے اسمان تے تارا ہک وی نئیں
کریے کیہ اسروگ نماشاں پئیاں دا

عابدسوڑاں بِھیڑاں اچ ہُن کیہ کردے نیں
اپنے نال دے لوگ نماشاں پئیاں دا ؟