جے اوہ پہلے اپنی ذات نوں سمجھے گا
فیر ای خورے میری بات نوں سمجھے گا
رب نے اوہنوں طاقت دتی سوچن دی
اوہ نظراں دی وچلی بات نوں سمجھے گا
اُچلے شملے والا حاکم کنج بھلا
نیویں جُھگی دے حالات نوں سمجھے گا
بدل بے پرواہ نوں ڈر نہیں اس گل دا
کچا کوٹھا کیہ برسات نوں سمجھے گا
اوہ ساڈے گُن گاوے گا بابر جی
جہڑا اندر دے جذبات نوں سمجھے گا
حوالہ: چُپ توں بعد؛ سانجھ؛ صفحہ 36