کھڑ پیا چنبا چفیرے محرما
مار ہُن وطناں نوں پھیرے محرما
جان کلّی دُکھ بتھیرے محرما
پیر ننگے راہ لمیرے محرما
روپ دی کھیتی جدوں دی پک گئی
آگئے فصلی بٹیرے محرما
امبروں توں پار دی دنیا وکھا
چل اگیرے توں اگیرے محرما
شانتی دے سورجاں نوں کھا گئے
ظلم دے خونی انھیرے محرما
حوالہ: چُپ توں بعد؛ سانجھ؛ صفحہ 23