میرے بولاں دے چن سورج چمکن جنگل باراں وچّ
رات دے راہی رستہ ٹولھن اوہناں دے لشکاراں وچّ
جہڑے دھاڑویاں نوں پنڈوں، باہر کڈھن نکلے سن
میرا انکھی پُتر وی سی، اوہناں شہِ اسواراں وچّ
میں سجناں دی دوری کارن، اتّ کرمایا رہناں ہاں
کونج وچھڑ کے ڈاروں ہووے، کیویں موج بہاراں وچّ
بندے اپنے نال ایہناں نوں قبراں وچّ لے جاندے نے
دل دے بھید کدے نہیں آؤندے تحریراں گفتاراں وچّ
ہمدردی دے بولاں دا ملّ میرے باجھوں دسے کون
صدیاں توں میں لبھدا پھرناں، غمخواری غمخواراں وچّ
انکھاں والا پتر گھر وچّ لمی تان کے ستا اے
پیو دی پگّ تے ماں دی چنی، رُل گئی اے بازاراں وچّ
جو انسان قبیلے اتے سر وارن توں ڈردا اے
عارف اوہنوں کدے نہ مِتھیئے بُھلّ کے وی سرداراں وچّ
