پیار دیاں قبراں تے پاکے سجرے پھُل گُلاباں دے
لوکی ماتم کردے پھردے اپنیاں اپنیاں خاباں دے
ویلے نِّکی عمرے کیڈے اوکھے پینڈے پا چھڈیا
پھلاں ورگیاں بالاں سر تے چاۓ بھار کِتاباں دے
نگری نگری پچھدا پھریا کوچـہ کوچہ لبھیا میں
مل جاون جے کدرے جوڑن والے ٹُٹیاں خاباں دے
دُکھّاں دے پـــــرچھاویں نیں یا دُھّپاں رنگ وٹائے نیں
سارے پینڈے سفنے جۓ نیں سارے شہر سراباں دے
خورے سینے وچ کی بنیا ہنجواں بھِجیاں سدراں دا
چھیتی پتّرآ جاندے سن ساون لائیاں داباں دے
جیہڑے تیریاں پلکاں اوہلے اکھاں دے وچ پڑھدے رہے
اوہ مضمون حیاتی دے نئیں آۓ وچ نصاباں دے
خورے کی سی شاماں ویلے ویکھ کے ڈبدے سورج نوں
جھیلاں دے مکھ پیلے پے گۓ، نیلے رنگ گلاباں دے
عاشق سجدہ ویکھ کے کردے، دنیادار وکھاون لئ
کالے ڈّم جئے لئی پھردے نیں متھیاں تے محراباں دے
