پیار دیاں قبراں تے پاکے سجـــــرے پھُل گُلاباں دے لوکی ماتم کردے پھردے اپنیاں اپنیاں خـــــــاباں دے ویلے نِّکی عمــرے کیڈے اوکھے پینڈے پــــــا چھڈیا پھلاں ورگیاں بالاں سر تے چــــــاۓ بھار کِتاباں دے نگری نگری پچھدا پھــــــریا کوچـہ کوچـــہ لبھیا میں مل جـــــاون جے کدرے جوڑن والے ٹُٹیاں خاباں دے دُکھّاں دے پـــــرچھاویں نیں یا دُھّپاں رنگ وٹائے نیں سارے پینڈے سفنے جۓ نیں سارے شہر سراباں دے خورے سینے وچ کی بنیا ہنجواں بھِجیاں ســــــدراں دا چھیتی پتّرآ جــــــــــــاندے سن ساون لائیاں داباں دے جیہڑے تیریاں پلکاں اوہلے اکھاں دے وچ پڑھدے رہے اوہ مضمون حــــیاتی دے نئیں آۓ وچ نصــــاباں دے خورے کی سی شاماں ویلے ویکھ کے ڈبدے سورج نوں جھیلاں دے مکھ پیلے بے گۓ ، نیلے رنگ گلاباں دے عاشق سجـــــدہ ویکھ کے کـــــردے ،دنیادار وکھاون لئ کالے ڈّم جئے لئی پھردے نیں متھیاں تے محراباں دے
