چُپ چپیتے ہجر مریلا سہہ گئی آں ایسے لئی میں جگ تے کلّی رہ گئی آں دُکھا جیون جوگیا ہُن تے ساتھ نبھا چُپاں وَٹ کے تیرے در تے بہہ گئی آں بُھل ہوئی اے جھوٹھے جوگیا، ماف کریں توں کھیڑا سیں، تینوں رانجھا کہہ گئی آں محلاں والیا، توں محلاں توں لتھنا نہیں تیرے پچھے میں دھرتی وچ لہہ گئی آں انج دا پاگل کیتا ای مینوں بیا جی تیری بُھل وچ اوہدے پیریں پے گئی آں
