871
ادوں ادوں چا ہٹائے ، سید آن بہیندے
"آکھو ، کس کارن تسیں لڑدے ، کت نوں آپ مریندے ؟
اسیں تسانوں پچھدے آہاں ، کیوں نیہے اگوہ دسیندے ؟
کہے دمودر آکھو یارو ، کیوں ایہہ ویر اٹھیندے"
872
" سن صاحب ! اک گل اساڈی "، کھیڑے آکھ سنایا
"چوچک دے گھر گھت وسیلے ، لہڑا میں پرنایا
چوچو سنی اتھاؤں اساں ، مونہوں نہ مول الایا
لے مکلاوا آئے اساں ، ٹمک اسیں چوایا
873
"آندا ، وت نٹھا پھر صاحب ! جوگی بھیکھ بنایا
کوڑے کوڑے چنگے بھلے اس نوں سپ لڑایا
کر ہنر ، گھر اندر پائی ، ایہہ منتری ہو آیا
دتی سنھ ، لیتی ہتھ بلگا، سن پچھوں میں دھایا
میں پچھو صاحب ! بیٹھے ناہڑ ، ایہناں پچھے کیوں پایا
874
ناہڑ بول اٹھے تداہیں ، " کجھ تفاوت ناہیں
آئے چل کداؤں دوویں ، آ ڈھٹھے سام اساہیں
پچھے پئے نہ کتے دین ، راٹھاں دی لج ناہیں ؟
نہیں مناسب ج نپ دواہاں ، کیہ مونہہ کالک لائیں ؟
آکھ دمودر جوان مرائے ، اساں کجھ لہنا ناہیں"
875
"مندا کیتا ، دوہاں راٹھاں ، تساں جوان مرائے
گل مرنے دی تساں جو کیتی ، کیں کوئی سمجھائے
باوی٢٢ کوہ کوٹ قبولے دا، اتھے ونج جھیڑیآہے
جیں دی ونی قاضی آکھے ، سو ای جن گھنیآہے
876
تاں ہلو ہلو ہوئی بھائی، سبھناں ایہا بھائی
کھیڑے ناہڑملے تواہیں ، دلگیری منوں چکائی
جیہڑا شور گیا ونج وستی ، پچھوں فوج ناہڑاں دی آئی
آئے چڑھ ترے٣ ویہاں ۲۰ ناہڑ ، جاں ایہہ گل سن پائی
877
تاں ایہہ عالم ادوں ادوں بدل مل کے ترآئے
ٹکر آکھ کے کھیڑیاں تائیں ، وستی میں کھن آئے
چھپے ہوئے ہیر رنجھیٹا ، دوہیں نال چلائے
آکھ دمودر ہیر کھیڑیاں نوں کیہے وچن سنائے
878
"لج نہ تینوں آوے علی ! گھن کے فوجاں آیا
لج ونجا نہ ہویوں شرمنداہ ، کیہڑے مونہہ چڑھ دھایا
شابش راٹھاں ناہڑاں تائیں ، جیہناں پچھے اسانوں پایا"
آکھ دمودر علی تائیں ، ہیرے سخن سنایا
879
"پچھوں رہیوں کریندا گھاتاں ، وس اساڈا ناہیں
جے و چلے کدی اساڈا ، تاں لوہو تساں پیوائیں
ایہہ جو بکل ماری ویندا ، ان کچیاں ماس کھوائیں "
آکھ دمودر اگوں رانجھا ، مول بولیندا ناہیں
880
"ونج وے کھیڑا ! قدیمی بھیڑا ، میرے رانجھے نال الیندا
اے ہیں کون کمینا جٹا ، جو اساں جھڑکاں دیندا
ساڑیں مونہہ کل کھیڑیاں سندا، جواب حضور سنیندا
پھٹے مونہہ گل ذات کھیڑیاں دی ،
میرے رانجھے نال جھیڑیندا
