سر تے ہر دم موت نگارے وج دے نیں فر وی لوکی بدکاری ول بھج دے نیں روز حشر رب شرم اوہناں دی رکھنی ایں جیہڑے ایتھے عیب کسے دے کج دے نیں ایہہ گل بالکل سچ سیانیاں آکھی اے ورھدے نہیں اوہ جیہڑے بوہتا گج دے نیں کیہ ہویا جے میرے تن تے لیراں نیں لعل ہمیشا گودڑیاں وچ سج دے نیں لوکاں تائیں فلک توں متّاں دینا ایں تیرے اپنے چالے کیہڑے چج دے نیں
