کیہ دساں میں کیہ اوہ کڑی سی
میرے من دی پُھل جھڑی سی
اوہ سی مورت پُوجن والی
اوہدیاں اکھاں شربت دے پیالے
وچ اوہناں دے مست نظارے
بِٹ بِٹ کردے نین کنوارے
نیناں اُتے چِک دا پہرہ
چِک دے اُتے تیر کمان
کنی اُچی اُس دی شان
اُس دے سوہنے مکھڑے اُتے
آسے پاسے پُھل کھڑے سن
وچ پھلاں دے بُلاں دی تتلی
رنگ اوہدا سی سوہا لال
مٹھی مٹھی اُس دی چال
زلف اوہدی دا کہنا کیہ اے
بن کے ناگن بھیس وٹا کے
چُپ چپیتے کول اوہ آکے
تتتیاں تتیاں پھوکاں مارے
نالے میرا پنڈ ساڑے
ٹھمک ٹھمک اوہدیاں چالاں
جیویں آوندیاں مست بہاراں
پینگاں دے ہوٹے چار چفیرے
نچن کُدن ، لڈیاں پاون الھڑ مٹیاراں
وچ اونہاں دے اوہ پٹولا
کجھ نہ بولے چُپ چپیتا
اُس دے سِر تے کالی چُنی
جیویں چن دے سِر تے کالا بدل
اوہدیاں چُپاں، میریاں سوچاں
میں سوچاں تے یاد نہ آوے
یاد کراں تے اگ بل جاوے
اکھاں وچوں اتھرو وگن
تتے لگن گلھاں ساڑن
کیہ دساں میں کیہ اوہ کُڑی سی
میرے من دی پھل جھڑی سی
