اج کل کجھ طوفان دے وچ آں
ساہواں دے زندان دے وچ آں
اپنے جی نال آڈھا لا کے
برہا دی سنتان دے وچ آں
جیہڑا مینوں لبھے اوسے
دل کملے نادان دے وچ آں
دھرتی اُتے پیر نیں میرے
ایسے لئی اسمان دے وچ آں
ہاسے دی بکل وچ بیٹھی
روح دے قبرستان دے وچ آں
مینوں میتھوں لبھنا اوکھا
بھاویں میں خاقان دے وچ آں
حوالہ: میں چیتر نہیں چکھیا؛ سانجھ؛ صفحہ 167