وادیاں بلھیاں اُتے چندرے
نظر نہ آون غصے
شالا چیت نہ رسّے
چیت دی اکھ وچ سفنے بلدے
کجھ پکے کجھ کچے
چیت دا چندن کھان نوں آوے
نالے کلا نچے
رُسّے چیت دی مستی کھاوے
دل نوں پجوپج
مرجاوے اوہ مستی دے وچ
جیہڑا جاوے رج
جدوی ساوی جھانجر والے
پیر امینوں پُٹّے
چیتر دی ست رنگی بانہہ توں
اک اک چوڑی ٹُٹے
ستو رنگ فیر کلے ہو کے
ہوندے جاون بُھسے
شالا چیت نہ رُسّے
حوالہ: میں چیتر نہیں چکھیا؛ سانجھ؛ صفحہ 27