توں امر ہیں ماتا اسی اسی ارجن دے چرنی وگدے راوی وانگ چُپ ہاں وس نہیں چلدا سِر تے الریاں تلواراں دے پرچھاویں چراں توں ساڈیاں دلیلاں نوں ڈکرے کر کر کھلار رہے ہُن تے اسی نیویں پائی دھرتی تے اکھاں گڈّی اڈیک رہے ہاں کہ پھر توں ایہدی ہک نیلے گھوڑے دے سُماں ہیٹھ کدوں دھڑک دی ہے
