روندی تے کُرلاندی مائی، بیٹا وِدِعیا کِیتا
ربّ دا دِتّا سر پر سہیا ، صبر پیالا پیتا
ماؤُ پیؤ جد جاتا بیٹا ،ناہیں گھر دِے کم دا
گھر رکھّے ہُن بچدا ناہیں، ڈاہڈھا روگ پرم دا
عاصم شاہ کہے پُتّر نُوں، تُوں جِگر دا بیرا
تُوہیں جِگر میراسِیں تُوہیں، کھادا جِگرا میرا
