کر کر یاد سجن نوں روواں، مول ارام نہ ہوئے
ڈھونڈ تھکا جگ دیس تمامی، رہیا مقام نہ کوئے
رُٹھا یار مناوے میرا، کون وسیلہ ڈھوئے
لاء صبون محبت والا، داغ غماں دے دھوئے
جگ پر جیون باجھ پیارے، ہویا محال اسانوں
بھُل گئی سُدھ بُدھ لگا جاں، عشق کمال اسانوں
باغ تماشے ہسن کھیڈن، خواب خیال اسانوں
جاون دُکھ محمد جس دن، ہوئے جمال اسانوں
کے گل آکھ سناواں سجنا!، درد فراق ستم دی
آیا حرف لباں پر جس دم، پھٹ گئی جِبھ قلم دی
چٹا کاغذ داغی ہویا، پھری سیاہی غم دی
دُکھاں کیتا زور محمد، لئیں خبر اس دم دی
پریئے خوف خدادیوں ڈرئیے، کرئیے مان نہ ماسا
جوبن حسن نہ توڑ نباہُو، کے اس دا بھرواسا
ایہناں موہاں تے مٹی پوسی، خاک نمانی واسا
میں مر چکا تیرے بھانے، اجے محمد ہاسا
