یاد سجن دی جد وی آوے
نت ادسی دل نوں کھاوے
روگ اولڑا لا بیٹھا واں
کدھر جاواں کجھ سمجھ نہ آوے
تارے گِن دیاں لنگھن راتاں
چانن ویکھ کے دل گھبراوے
میں اوہدے گھر دا پانی بھرساں
جو میرا ماہی موڑ لیاوے
روز دیوا بال بنیرے رکھاں
ماہی رستہ بُھل نہ جاوے
اوس زلیخاں نوں اڈیکن اکھاں
جو یوسف دا مل اٹی پاوے
