اسمان ول ویکھن والیاں دا درد

جیہڑیاں تھانواں صوفیاں جا کے لئیاں مل
اوہ اوہناں دے درد دی تاب نہ سکیاں جھل
اکو کُوک فرید دی سُنجے کر گئی تھل