سمجھے نوں سمجھاواں کانوں

سمجھے نوں سمجھاواں کانوں
بھارا پتھر چاواں کاہنوں

اپنے پُرکھاں دے وَیری نوں
محرم راز بناواں کاہنوں

بھاویں لکھ ورتارے ہوون
جھولی اَڈ کے جاواں کاہنوں

واڈحی اپنی بیجی دی اے
چِیک چہاڑا پاواں کاہنوں

کِکر وی کنج رکھے کنڈے
میں فیر حال سناواں کاہنوں

کُنڈی اَج وِی کھڑکی ناہیں
رولا پایا کاواں کاہنوں

جس تے ناں ڈھولے دا لکھیا
اُہ ورقہ پرتاواں کاہنوں

ناصر بُھکھ تے مِٹنی نئیں اے
گھر نوں وِکنے لاواں کاہنوں