چار چفیرے چڑھدا سورج کیہڑے پاسے جاواں
شیشیاں ورگے رُکھ ایتھے دے دھپاں ورگیاں چھاواں
مل جاندے نیں دسن والے خواب دیاں تعبیراں
میں اس شہر دے لوکاں کولوں نینداں لکھ لُکاواں
کھلرے ہوئے فرش دے اُتے کنڈے نیزیاں ورگے
کلی اُتے ٹنگیا ہویا خوشبودار پرچھاواں
باریاں اندر جگدیاں ہوئیاں اکھاں نینداں بھریاں
میرے نال گواچیاں ہوئیاں ٹونیاں ہاریاں راہواں
حوالہ: زیتون دی پتی؛ صفحہ 136