جو اکھاں نیویاں نیں شیشیاں دے سامنے بہہ کے
تے کندهاں نوں سنانی اے بڑی لمی کہانی اے
مرا مطلب کہ پلکاں مڈھ جمی لونیاں برفاں دی
جیہڑی تہہ پرانی اے بڑی لمی کہانی اے
غلاماں دے غلاماں دی غلامی کردیاں ہویاں
وفا دی ریت چلی سی جوانی بیت چلی سی
کسے جگنو نیں دسیا اے ہنیرا نال نہیں جمیا
ترے پرکهاں دا ہانی اے بڑی لمی کہانی اے
ایہ شاہیاں نوں بچاون لئی جو ساوے لال
کالے جهنڈیاں دے نال کهیہندے نیں تے سانوں یار کہندے نیں
اسیں ایہ سمجهدے کیوں نہیں کہ ساڈے خون پانی تے
انہاں دا تیل پانی اے بڑی لمی کہانی اے
میں اکثر سوچدا رہناں خدا تسلیم کیتا اے
خدا تسلیم نہیں کردا جمع تقسیم نہیں کردا
فر آپے سمجھ جاناں کہ خداواں دے خداواں توں
خدا نے مار کهانی اے؟ بڑی لمی کہانی اے
کدی توں سوچیا کیوں نہیں جے ہوراں وانگ صابر وی
ترے کن کن تے کن دهردا زبر نوں زیر نہ کردا
ایہ میرا معجزہ اے کہ ترے آدم توں پہلاں دی
میں کوئی رمز جانی اے بڑی لمی کہانی اے
