Tere Shairan chon

Tere shairan chon
Bo aa rahi ay
Jungli sooran de maas te sasti sharab di
Mein teri pehli nazam parhi si
nahi.....!
Mafi chahna
Sagon suni si
Te
Enj lageya si jiwen
Tere gumnam hothan de bareek warqeyan te leek wajji ay
Kisi purani kitab di
Be waqt di shaam di laali ton dar lage
Te kadi
Sheesha wekheen
Ek, do, tin, chaar nahi
Rangan da khalar nazar aawe ga
Kitte peela kitte neela samundran de zehar warga
Kitte laal kitte kala janglan de qehar warga
Sat rangay phulan nu kon chad-da hai
Ek zamana chumda hai
Galay da haar mithda hai
Gal te be range di hai
Be range hath howan
Te
Shagna di mehndi lawn layi
Kisse da lahu nahi kadhi da
Kisse da hath nahi waddhi da
Mein tenu
Tere tirikhe nak de koke ton saal pehle da janana waan
Ohdon toon saaf hasdi sein
Ohdon oh kol behnda si
Ohdon toon door nasdi sein
Teriyan sandali banhwan diyan choorian tuttan da dukh
Wadda dukh ay
Par ehda matlab ruk jana te nahi na
Purane kikran diyan tehniyan tarhan suk jana te nahi na
Kher chadho
Tuhaddi apni zindagi ay
Tusan ne aap jeeni hai
Jo dill aye karo
Par shair. .. .. . !
Qasam ay Shah Hussain diyan kafiyan di
Ghar de nianian tarhan hunda ay
Lae ke palan te kukhon jaman che faraq hunda ay......!