جاں جیویں تاں ڈردا رہو وو
باندر بازی کرے بزاری، سہل نہیں اوتھے لاون یاری
وو اڑک وچھیڑا ناری، کڈھ نہ گردن سدھا ہو، وو
نیہنیں سر تے ناوں دھراون، بلدی آتش نوں ہتھ پاون
آہیں کڈھن، تے کُوک سناون، گل نہ تینوں بندی ہو وو
در میدان محبت جاتی، سہل نہیں اوتھے پاون جھاتی
جیں تے برہوں وگا وے کاتی، مڈھ کلیجے دے اندر ڈھو وو
اصلی عِشق متراں دا ایہا، پہلے مار مکاون دیہا
سہل نہیں اوتھے لاون نیہا، جے لائی اوتاں کسے نہ کہو، وو
تو باجھوں سبھ جُھوٹی بازی، کوڑی دنیا پھرے غمازی
نہوں حقیقت گھن مجازی، دوویں گلّاں سٹ نہ بہو، وو
کہے حُسین فقیر گدائی، دم نہ مارے بے پرواہی
سو جانیں جن آپے لائی، اوہ ویکھ جانجی آئے ہو، وو
