غزل اک لہر دے اچھلن دا ناں ہے
کنارے کھور کے پرتن دا ناں ہے
شرع دی چاردیواری دے اندر
غزل تاں عشقَ دے تڑپن دا ناں ہے
ایہہ پہلاں اپنے پھر دوجیاں دے
غزل تاں دل دے وچ اترن دا ناں ہے
غزل بندش تاں ہے پر راگ ورگی
ایہہ کسیاں تاراں 'چوں نکلن دا ناں ہے
درختاں، بھامبڑاں تے پتھراں 'تے
غزل تاں نیر بن برسن دا ناں ہے
چراغاں نوں تے ڈبدے سورجاں نوں
غزل لفظاں دے وچ سامبھن دا ناں ہے
غزل سیمت سُراں دے ساز وچوں
اسنکھاں ہی دھناں سرجن دا ناں ہے
