کیہیاں آن پنچایتاں جوڑیاں نی
اسیں رن نوں ریوڑی جاننے ہاں
پھڑئیے چِتھ کے لیئے لنگھا پل وچ
تنبو ویر دے نِت نہ تاننے ہاں
لوگ جاگ دے مہریاں نال پرچن
اسیں خواب اندر موجاں ماننے ہاں
لوگ چھان دے بھنگ تے شربتاں نوں
اسیں آدمی نظر وچ چھاننے ہاں
پھوی مگر لگی اس دی موت آئی
وارث شاہ ہن مار کے راننے ہاں
