میں اکلڑا گل نجاننا ہاں
تسیں دونویں ننان بھرجائیاں نی
مالزادیاں وانگ بناتیری
پا بیٹھی ہیں سُرم سلائیاں نی
پیر پکڑ فقیر دے دے بچھیا
اڑیاں کیہیاں کوارئیے لائیاں نی
دھیان رب تے رکھ نہ ہو تتی
غصے ہون نہ بھلیاں دیاں جائیاں نی
تینوں شوق ہے تنہاں دا بھاگ بھرئیے
جِنہاں ڈاچیاں بارچرائیاں نی
جس رب دے اسیں فقیر ہوئے
ویکھ قدرتاں اوس وکھائیاں نی
ساڈے پیر نوں جان دی گیا مویا
تاں ہی گالیاں دینیاں لائیاں نی
وارث شاہ اوہ سداہی جیوندے نیں
جِنہاں کیتیاں نیک کمائیاں نی
