مگر تِتراں دے اَنھاں باز چھٹے
جائے چَمڑے داند پتالواں نُوں
اَنھاں گھلیا انب انار ویکھن
جاء چمڑے تُوت سنبھالواں نُوں
گھلیا پھُل گلاب دا توڑ لیاویں
جا لگا ہے لین کچالواں نُوں
انھاں موہری لاےئے قافلے دا
لٹوائسی ساتھ دیاں چالواں نُوں
خچر پواں دے چالڑے کرن لگوں
اَساں پھاٹیا کُٹیا چالواں نُوں
وارثؔ شاہ تندور وچ دَب بیٹھا
کملا گھلیا رنگنے سالواں نُوں
