لڑدے لکھ لکھ وار، غمزے جادوگر دے
بانکی تیغ کٹار، عشوہ ناز نظر دے
سک سانول دی سانگ لگائے
سینہ سخت آزار، سَے سَے سول نجردے
بھاہ بِرہوں دی تن من بھڑکے
دلڑی وانگ انگار، دُکھدے دُود جگر دے
عشق اساں نوں باغ بنایا
سینہ مثل بہار، گُل پُھل داغ اندر دے
پل پل چِکدے مُول نہ سِکدے
الھڑے زخم ہزار، کاری تیر قہر دے
نینہہ نیاری، بازی کھیلی
دُلدے شہر بازار، واسی پرم نگر دے
حوالہ: آکھیا میاں جوگی نے، آصف خان؛ صفحہ 137 ( ویکھو )
