ایہہ کیہ سوچدے رہندے او بھولیو ، بھولیو بے پرواہو

ایہہ کیہ سوچدے رہندے او بھولیو ، بھولیو بے پرواہو
کدیں تے چھڈو دُکھ رونے نُوں کدیں تے خُش ہو باہو

ہور وی ہک دوجے دے سنگ بھج کے دِلاں نُوں گرمائیے
اچرک ہور وی اکھاں سیکئیے ، ہور وی اچرک راہو

رات دی شوہ سمندراں دے وچ ڈولے کھاندی بیڑی
خیر رہئی تے کنڈھے لگ سی ، جد وی پُھٹی پاہو

جیون عابد کُھردے کنڈھے اُتے ہک مزار اے
ہک دن ایہنوں روڑھ لے جا سی گھیر کے وگدا شاہو