پھیر کسے نوں سامنے تکّ کے، سوچاں نوں ترسانا کی
سدھراں دی بُھبل دے اندر، مُڑ مُڑ تیلے لانا کی
حال دلے دا اکھاں راہیں، کہنا ای تے کُھل کے رو
ہک دو ہنجُھو کیر کے ایویں اپنا بھرم ونجانا کی
یاراں اگے پھول کے دُکھڑے، میں تے ایہہ گلّ جانی اے
کندھاں اگّے رونا کی تے پتھراں نوں سمجھانا کی
رو رو کاہنوں ہُن ڈسکورے، بھرنیں یار نادانا وے
جے کر پوند نا سوچی ہووے، چھیکڑ نوں پچھتانا کی
حقی گلّ اے اجّ دا بندا، آپو اپنا ویری اے
کرماں مارے ہور کسے تے، اگوں کرم کمانا کی
اوہ جے نہیں تاں اوہدے ورگے، ہور ہزاراں لبھن گے
دل دا کی سمجھانا 'عاطف'، بچے دا ولچانا کی
