کہو کوئی اوس نادان کُڑی نوں
نادانگی توں باز آ جاوے
بہت نیں کھیڈے گُڈیاں پٹولے
ہُن حقیقت وچ پیر ٹکاوے
تتیاں نیں زمانے دیاں واواں
سورج چھپنیوں پہلاں گھر آوے
کہو کوئی اوس نادان کُڑی نوں
نادانگی توں باز آ جاوے
کہو کوئی اوس کُڑی دے باپ نوں
چار دیواری اُچی کرواوے
ویڑھے چ کھیڈ دی نادان وچاری
میلی اکھ توں بس بچ جاوے
کہو کوئی اوس نادان کُڑی نوں
آپنے ہاسے نوں ڈکا لاوے
کہو کوئی اوس ماں تتڑی نوں
آپنی جائی نوں نِت سمجھاوے
بہت ہوئیاں شیشے نال گلاں
ہُن شیشے تے پردہ پاوے
خوفزدہ ہے زندگی اوس دی
شکر کردیاں ہی لنگھ جاوے
توں امانت ہیں دھیے کسے دی
امانت وچ نہ خیانت آوے
وصیت دی ایہہ پرچی تیری
وشواس دے بدلے کوئی لے جاوے
کہو کوئی اوس نادان کُڑی نوں
نادانگی توں باز آجاوے
بہت نیں کھیڈے گُڈیاں پٹولے
ہُن حقیقت وچ پیر ٹکاوے
