اپنے چار چفیرے دیکھاں، جنگل، بیلے باراں
اندر جھاتی ماراں تے تھل، گھورن نت ہزاراں
جندڑی دے بن بوہے گنبد، دا ہاں اجلوں قیدی
کون سنے گا میرے ہاڑھے، کیہنوں دسّ پکاراں
ہجر فراقَ دے لکھاں رستے، ہر رستہ اتّ لما
میل ملاپ دا اِکو پینڈا، پگّ پگّ منزل ماراں
لوکائی دے سینے اندر، سچ ہر پل کرلاوے
لجّ آوے مینوں ایہہ کہندے، بولن جھوٹھ اخباراں
مینوں ویہل مرمت دی وی، گھر میرا نھیں دیندا
سِر تے چھت آ ڈگدی جد میں، ڈھٹھی کندھ اساراں
قرضے لاہندے لاہندے وک گئی، اپنی رتّ وی عارف
میں مقروض ہاں ہر بندے دا، کس دا لیکھا تاراں
