کِنھوں کِنھوں دسنے سی تے کِس توں دُکھ لُکانے سی
ہجر دے پینڈے ٹورن لگّیاں ایہہ گُر تےسمجھانے سی
دل وچ سانبھ کے رَکھیاں رَکھیاں اتھرو میلے ہوگئے سن
اکّھاں دی کَنڈیاری اُتّے چھنڈ کے سُکنے پانے سی
اوہنوں چھالے چِھلن لئی ایک کنڈا تک وی نئیں سَریا
میریاں پیراں تھلے جنھیں سجرے پُھل پانے سی
خورے کِس دی نِگھی سیج تے اوہ نیندر پئی مان دی اے
میں روڑاں تے جاگ جاگ کے جِس دے خواب ہنڈانے سی
نِکھڑن لگیاں دعا سلام وی کہنی اوہنوں بُھل گئی اے
کچّے گھڑے تے تَر کے جِنھیں وعدے توڑ نبھانے سی
اَندے پئے دلاسے میرے دِل دا کیہہ اُپاء کردے
جِنّے میں اُلیکے ارشد سارے حرف پُرانے سی
