861
تاں خاناں سبھ ہتھیار سنبھالے ، گھوڑے نپے تانہی
مرن چیو نیں سر اپنے تے ، ہوئے جھلن تائیں
کیہے ہتھ کریسو بھائی ، ویر پرایا چائی
کیکر اسیں مریہاں ناہیں ، پتر معظم دا،
دھی چوچک دی ، سام اساڈی آئی
862
کھوج سوجلے اگیرے راہوں ، فوج اداؤں آئی
دے سلام ملے خاناں نوں پچھن ایہناں تائیں
" ہک جوگی تے نال ہک مہری ، تسانوں نظر نہ آئی؟"
آکھ دمودر کھیڑے پچھن ، اوہناں ناہڑاں تائیں
863
"ناہی ڈٹھے ، پچھو اگاہوں ، اوے ناہیں آئے
اسیں چروکے اتھے بیٹھے ، اجے نہ مانہہ کپائے
ویکھو راہ اگیرے ہوکے ، اگاہوں ونج پچھیاہے
اسیں آپنے مونہہ سر بیٹھے بیلے ، اسیں نہ کوڑ بلاہے"
864
"سن ہو بھائی ! اسیں اکھاہوں ، اوے ناہیں آئے
اسیں بوہت عاجز ہاں تھکے ، تساڈیاں اکھیں وچ بولیندے
کھادی کھنڈ رجاہاں ناہی ، کت نوں زہر گھنولیندے
ہس رس کے دسو بھائی ، نہیں اسیں بوہے ہتھ پئیندے"
865
جے ناہی آئے تاں بھی آئے ، کیاڈر اساں تائیں
نیسے چڑیاں ڈھینگراں اتے ، جے کراڈ ویسائیں
پچھے پئے نہ کتے دین ،ایہہ آئے راٹھ اساہیں
جے تسیں کٹک وڈیرا دسو ، تاں تھوڑیاں بوہتیاں سائیں"
866
تاں دھروہ میانوں ادوں ادوں ، علی علی کر آئے
ٹٹن لوتھاں ادوں ادوں ادوں ہوئے رت ترہائے
بوہت ویراگ بھڑن دا کھیڑے ، اجے بھڑنے نوں سدھرائے
آکھ دمودر نہیں ٹلدے ناہڑ ، پھر پونے نوں سدھرائے
867
پھر سو وڑے علی علی کر، دوہیں پھردے ناہیں
لجھن ادوں ادوں لوتھاں ، ہویا تاؤ دوہائیں
ٹٹن لوتھاں سر دے پرنے ، کوئی سنگاوے ناہیں
آکھ دمودر نوں ٩ کھیڑے مارے ، پنج ناہڑ بھی تھیے اجائیں
868
پھیر ونگار پئی وچ دوہاں ، کدیا جنگ تداہیں
ناہڑ واں بھڑن دے پورے ، آکھن جوگے ناہیں
اجے بھڑنے اتے چاؤ راٹھاں دا، دسے چاؤ دوہائیں
آکھددمودر پنج کھیڑے ترٹے ، تر ناہڑ بھی تھیے اجائیں
869
پھتھے سر جیوں بھنی چاٹی ، آکھن دی گل ناہیں
دھم ناہڑاں دی وستی آئی ، گجھی گل نہ کائی
ساری زمین رنگیل کیتی آنیں ، التا جیویں وداہیں
ناؤں دمودر ، میں چھپ کھلوتا ، جتھے دو بوٹے اک کاہی
870
سید صحیح رجوعے والے ، ڈولی گھدی ویندے
ایہہ ککارا تے للکارا، آئے دھا سنیندے
جے ویکھن تاں کھیڑے ناہڑ لڑدے تے ونگریندے
آکھ دمودر سید ویکھو ، موڑھا آ پئیندے
