861 تاں خاناں سبھ ہتھیار سنبھالے ، گھوڑے نپے تانہی مرن چیو نیں سر اپنے تے ، ہوئے جھلن تائیں کیہے ہتھ کریسو بھائی ، ویر پرایا چائی کیکر اسیں مریہاں ناہیں ، پتر معظم دا، دھی چوچک دی ، سام اساڈی آئی 862 کھوج سوجلے اگیرے راہوں ، فوج اداؤں آئی دے سلام ملے خاناں نوں پچھن ایہناں تائیں " ہک جوگی تے نال ہک مہری ، تسانوں نظر نہ آئی؟" آکھ دمودر کھیڑے پچھن ، اوہناں ناہڑاں تائیں 863 "ناہی ڈٹھے ، پچھو اگاہوں ، اوے ناہیں آئے اسیں چروکے اتھے بیٹھے ، اجے نہ مانہہ کپائے ویکھو راہ اگیرے ہوکے ، اگاہوں ونج پچھیاہے اسیں آپنے مونہہ سر بیٹھے بیلے ، اسیں نہ کوڑ بلاہے" 864 "سن ہو بھائی ! اسیں اکھاہوں ، اوے ناہیں آئے اسیں بوہت عاجز ہاں تھکے ، تساڈیاں اکھیں وچ بولیندے کھادی کھنڈ رجاہاں ناہی ، کت نوں زہر گھنولیندے ہس رس کے دسو بھائی ، نہیں اسیں بوہے ہتھ پئیندے" 865 جے ناہی آئے تاں بھی آئے ، کیاڈر اساں تائیں نیسے چڑیاں ڈھینگراں اتے ، جے کراڈ ویسائیں پچھے پئے نہ کتے دین ،ایہہ آئے راٹھ اساہیں جے تسیں کٹک وڈیرا دسو ، تاں تھوڑیاں بوہتیاں سائیں" 866 تاں دھروہ میانوں ادوں ادوں ، علی علی کر آئے ٹٹن لوتھاں ادوں ادوں ادوں ہوئے رت ترہائے بوہت ویراگ بھڑن دا کھیڑے ، اجے بھڑنے نوں سدھرائے آکھ دمودر نہیں ٹلدے ناہڑ ، پھر پونے نوں سدھرائے 867 پھر سو وڑے علی علی کر، دوہیں پھردے ناہیں لجھن ادوں ادوں لوتھاں ، ہویا تاؤ دوہائیں ٹٹن لوتھاں سر دے پرنے ، کوئی سنگاوے ناہیں آکھ دمودر نوں ٩ کھیڑے مارے ، پنج ناہڑ بھی تھیے اجائیں 868 پھیر ونگار پئی وچ دوہاں ، کدیا جنگ تداہیں ناہڑ واں بھڑن دے پورے ، آکھن جوگے ناہیں اجے بھڑنے اتے چاؤ راٹھاں دا، دسے چاؤ دوہائیں آکھددمودر پنج کھیڑے ترٹے ، تر ناہڑ بھی تھیے اجائیں 869 پھتھے سر جیوں بھنی چاٹی ، آکھن دی گل ناہیں دھم ناہڑاں دی وستی آئی ، گجھی گل نہ کائی ساری زمین رنگیل کیتی آنیں ، التا جیویں وداہیں ناؤں دمودر ، میں چھپ کھلوتا ، جتھے دو بوٹے اک کاہی 870 سید صحیح رجوعے والے ، ڈولی گھدی ویندے ایہہ ککارا تے للکارا، آئے دھا سنیندے جے ویکھن تاں کھیڑے ناہڑ لڑدے تے ونگریندے آکھ دمودر سید ویکھو ، موڑھا آ پئیندے
