ਸੋਹਣੀ ਕੂਕਦੀ ਬੇਲੀਆ, ਬੇਲੀਆ ਓ,
ਦੱਸ ਕੌਣ ਦਰਦੀ ਏਡੇ ਹੈਣ ਤੇਰੇ ।
ਇਕ ਸਾਹਾ ਆਹਾ ਤੇਰਾ ਨਾਲ ਮੇਰੇ,
ਏਥੇ ਹੋਰ ਨਾਹੀਂ ਸਾਕ ਸੈਣ ਤੇਰੇ ।
ਪਿੱਛਾ ਦੂਰ ਰਿਹਾ ਤੇਰਾ ਸੱਜਣਾ ਓ,
ਹੁਣ ਕੋਲ ਨਾਹੀਂ ਭਾਈ ਭੈਣ ਤੇਰੇ ।
ਫਿਰਸੈਂ ਕੰਢਿਆਂ ਤੇ ਡਾਵਾਂ-ਡੋਲ ਭੌਂਦਾ,
ਕੋਈ ਨਾਂਹ ਸੁਣਸੀ ਸੁੰਞੇ ਵੈਣ ਤੇਰੇ ।
ਜਦੋਂ ਦਰਦ ਫ਼ਿਰਾਕ ਦੀ ਧਾੜ ਪੈਸੀ,
ਕਿਹੜੇ ਵੱਲ ਵੈਸਣ ਸੁਖ ਚੈਣ ਤੇਰੇ ।
ਫ਼ਜ਼ਲ ਨਾਲ ਸ਼ਾਲਾ ਜੁੱਗਾਂ ਤੀਕ ਜੀਵੇਂ,
ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਗੁਜ਼ਰਨ ਦਿਨ ਰੈਣ ਤੇਰੇ ।
