ਪੰਜਾਬੀ ਬੁਝਾਰਤਾਂ

ਅੱਧਾ ਖੂਹ ਪਾਣੀ ਦਾ ਭਰਿਆ
ਮਈਂ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਧਰਿਆ

ਇਕ ਨਾਰ ਆਪੋ ਆਪੀ, ਬੈਠੀ ਸੇਜ ਖਲ੍ਹਾਰ
ਆਇਆ ਉਸ ਦਾ ਘਰ ਵਾਲਾ ਤਾਂ ਗਈ ਉਡਾਰੀ ਮਾਰ

ਇਕ ਰੁੱਖ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਫੁੱਲ ਲੱਗੇ ਕੈਰੀਆਂ ਕਪਾਹ ਖੱਟਾ
ਆਪਣੇ ਆਪ ਉਹ ਪੈਦਾ ਹੋਵੇ ਨਾ ਕੋਈ ਦੇਵੇ ਛਿੱਟਾ

ਇੱਕ ਬਾਤ ਅਜਿਹੀ ਪਾਈਏ ਸੁਣ ਵੇ ਭਾਈ ਹਕੀਮਾਂ
ਲੱਕੜੀ ਚੋਂ ਪਾਣੀ ਨਿਕਲੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚੋਂ ਢੀਮਾਂ

ਬਾਰ ਨਾ ਹੋਵੇ ਸਭ ਦਾ ਜੋ ਭੋਗੀ ਹੋਵੇ
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਚਲਦਾ ਉਸਦਾ ਜੋ ਜੋਗੀ ਹੋਵੇ
ਪਸ਼ੂ ਉਹਦੇ ਲਈ ਚੰਗੇਰਾ ਭਾਂਵੇਂ ਰੋਗੀ ਹੋਵੇ

ਹੱਸਣਾ ਨਾ ਸਹੇਲੀਓ, ਚੱਲਣਾ ਚਿੱਤ ਸੰਸਾਰ
ਜੋ ਹੱਸਿਆ ਸੋ ਲੁੱਟਿਆ ਓਸਨੇ ਘਰ ਬਾਰ

ਹਰੀ ਸੀ ਮਨ ਭਰੀ ਸੀ
ਨਾਲ਼ ਮੋਤੀਆਂ ਜੁੜੀ ਸੀ
ਲਾਲਾ ਜੀ ਦੇ ਬਾਗ਼ ਵਿਚ
ਦੋ ਸ਼ਾਲਾ ਔੜ੍ਹੇ ਖੜੀ ਸੀ

ਵਾ ਵਗੇ ਤੇ ਡੋਲਦਾ
ਮੂੰਹੋਂ ਕੁੱਝ ਕੁੱਝ ਬੋਲਦਾ
ਪੂਛਲ ਉਹਦੀ ਲੰਮ ਸਲੰਮੀ
ਮਾਲਿਕ ਨੂੰ ਉਹ ਰੋਲਦਾ

ਹਰੀ ਡੰਡੀ ਤੇ ਸਬਜ਼ ਦਾਣਾ
ਲੋੜ ਪੋਵੇ ਤੇ ਮੰਗ ਖਾਣਾ

ਵਾਹਵਾ ਰੱਬਾ ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ
ਉਪਰ ਬੋਦੀ ਥੱਲੇ ਬਾਣਾ