ਪੰਜਾਬੀ ਬੁਝਾਰਤਾਂ

ਦੋ ਜਿੰਨੇ ਦੀ ਲਾਠੀ
ਇੱਕ ਜਿੰਨੇ ਦਾ ਬੋਝ
ਏਸ ਮੇਰੀ ਬੁਝਾਰਤ ਦਾ
ਕੱਢੋ ਬੀਬਾ ਖੋਜ

ਘਰ ਘਰ ਛੱਤਰਾਂ ਦੀ ਮਾਰ

ਬਾਬਨੀ ਉਸ ਦੀ ਜਲ਼ ਭਰੀ ਅਤੇ ਬਲਦੀ ਅੱਗ
ਜਦੋਂ ਵਜਾਈ ਬਾਂਸੁਰੀ ਨਿਕਲਿਆ ਕਲਾ ਰੰਗ

ਬਣ ਵਿਚ ਨਕਲੀ ਕਾਣੀ ਕਰਕੇ ਸੁੰਦਰ ਭੇਸ
ਰਤਾ ਜੋੜਾ ਪਹਿਨ ਕੇ ਬੈਠੀ ਆਪਣੇ ਦੇਸ

ਬੱਤੀ ਡਾਲਾਂ ਇਕੋ ਪੁੱਤਰ

ਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਦਾ ਮਹਿਲ ਬਾਹਰ ਕੰਡਿਆਂ ਦੀ ਵਾੜ
ਅੰਦਰ ਉਹਦੇ ਲਹਿਰ ਬਹਿਰ ਬਾਹਰ ਉਜਾੜ ਦੀ ਉਜਾੜ

ਸਿੱਕਾ ਢੀਂਗਰ ਅੰਡੇ ਦੇਵੇ

ਸੱਤ ਪਿਤਾ ਸ਼ੈ ਰੰਗੋ ਰੰਗ
ਮਹਿਲ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਇਕੋ ਰੰਗ

ਚੁੱਪ ਚੁਪੀਤੀ ਰਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ ਕਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸ਼ੋਰ
ਚਵੀ ਘੰਟੇ ਚਿਰ ਦੀ ਰਹਿੰਦੀ, ਫ਼ਿਰ ਵੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੋਰ

ਕੋਠੇ ਚੜ੍ਹ ਲੇਟ ਕੋਠਾ ਸਹਿੰਦਾ ਏ
ਸੂਈ ਮੂਲ ਨਾ ਲਾ ਕੋਠਾ ਢੀਂਦਾ ਏ