ਮਹੀਂਵਾਲ ਦਾ ਵਾਵੇਲਾ

ਹਾਏ ਓਇ ਯਾਰ ਵਿਛੋੜ ਕੇ ਸੱਟ ਗਿਓਂ,
ਕੀਤਾ ਕਹਿਰ ਕੱਹਾਰ ਨਜ਼ੂਲ ਮੈਨੂੰ ।
ਤੁਧ ਪਾਸ ਇਲਾਜ਼ ਸੀ ਆਸ਼ਕਾਂ ਦਾ,
ਹੱਥੋਂ ਕੀਤੋ ਈ ਚਾ ਰੰਜੂਲ ਮੈਨੂੰ ।
ਕਲਮਲ ਜਾਨ ਆਈ ਮੇਰੀ ਪਿਆਰਿਆ ਓ,
ਇਕ ਪਲਕ ਟਿਕਾ ਨਾ ਮੂਲ ਮੈਨੂੰ ।
ਲੱਗੀ ਸੂਲ ਗ਼ਮ ਦੀ ਅਤੇ ਸੂਲ ਪੈਰੀਂ,
ਹੋਇਆ ਵਿਚ ਕਲੇਜੜੇ ਸੂਲ ਮੈਨੂੰ ।
ਤੇਰੇ ਵਾਸਤੇ ਹੋ ਫ਼ਕੀਰ ਗਿਆ,
ਰੱਬ ਚਾੜ੍ਹਿਆ ਨਾ ਕਿਸੇ ਤੂਲ ਮੈਨੂੰ ।
ਦਿੱਤੀ ਕੰਡ ਨਾ ਜਾਹ ਪਰਦੇਸੀਆਂ ਨੂੰ,
ਭਲਾ ਬੇਲੀਆ ਕਰੀਂ ਕਬੂਲ ਮੈਨੂੰ ।
ਦੇਖਾਂ ਪਿਆਰਿਆ ਰੱਜ ਕੇ ਮੁੱਖ ਤੇਰਾ,
ਕਰੇ ਫ਼ਜ਼ਲ ਜੇ ਰੱਬ ਰਸੂਲ ਮੈਨੂੰ ।