ਮਹੀਂਵਾਲ ਦਾ ਵਾਵੇਲਾ

ਹਾਏ ਓਇ ਯਾਰ ਵਿਛੋੜ ਕੇ ਸੱਟ ਗਿਓਂ,
ਕੀਤਾ ਕਹਿਰ ਕੱਹਾਰ ਨਜ਼ੂਲ ਮੈਨੂੰ ।
ਤੁਧ ਪਾਸ ਇਲਾਜ਼ ਸੀ ਆਸ਼ਕਾਂ ਦਾ,
ਹੱਥੋਂ ਕੀਤੋ ਈ ਚਾ ਰੰਜੂਲ ਮੈਨੂੰ ।
ਕਲਮਲ ਜਾਨ ਆਈ ਮੇਰੀ ਪਿਆਰਿਆ ਓ,
ਇਕ ਪਲਕ ਟਿਕਾ ਨਾ ਮੂਲ ਮੈਨੂੰ ।
ਲੱਗੀ ਸੂਲ ਗ਼ਮ ਦੀ ਅਤੇ ਸੂਲ ਪੈਰੀਂ,
ਹੋਇਆ ਵਿਚ ਕਲੇਜੜੇ ਸੂਲ ਮੈਨੂੰ ।
ਤੇਰੇ ਵਾਸਤੇ ਹੋ ਫ਼ਕੀਰ ਗਿਆ,
ਰੱਬ ਚਾੜ੍ਹਿਆ ਨਾ ਕਿਸੇ ਤੂਲ ਮੈਨੂੰ ।
ਦਿੱਤੀ ਕੰਡ ਨਾ ਜਾਹ ਪਰਦੇਸੀਆਂ ਨੂੰ,
ਭਲਾ ਬੇਲੀਆ ਕਰੀਂ ਕਬੂਲ ਮੈਨੂੰ ।
ਦੇਖਾਂ ਪਿਆਰਿਆ ਰੱਜ ਕੇ ਮੁੱਖ ਤੇਰਾ,
ਕਰੇ ਫ਼ਜ਼ਲ ਜੇ ਰੱਬ ਰਸੂਲ ਮੈਨੂੰ ।

ਫ਼ਜ਼ਲ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ

• ⟩  ਅਫਾਤਾਂ ਦਾ ਮਾਸ ਖਾਣ ਨੂੰ ਆਉਣਾ ਤੇ ਲਾਸ਼ ਦਾ ਬੋਲਣਾ 111
• ⟩  ਅਖ਼ੀਰੀ ਵਾਕ 121
• ⟩  ਇਕ ਦਿਨ ਮੱਛੀ ਨਾ ਮਿਲਣ ਤੇ ਪੱਟ ਚੀਰ ਕੇ ਕਬਾਬ ਬਣਾ ਕੇ ਲੈ ਜਾਣਾ 94
• ⟩  ਇਲਮ ਦਾ ਕਮਾਲ 49
• ⟩  ਇੱਜ਼ਤ ਬੈਗ ਦਾ ਮਹਿਫ਼ਲ ਲੁਗਾਣਾ 59
• ⟩  ਇੱਜ਼ਤ ਬੈਗ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ ਲਾਹੌਰ ਥੀਂ ਕੋਚ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਗੁਜਰਾਤ ਠਹਿਰਨਾ 58
• ⟩  ਇੱਜ਼ਤ ਬੈਗ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਤੇ ਪਿਓ ਦਾ ਉਦਾਸ ਹੋਣਾ 53
• ⟩  ਕਲਾਮ ਮਾਂ 74
• ⟩  ਕਿੱਸੇ ਦਾ ਮੁੱਢ 11
• ⟩  ਕਿੱਸੇ ਦੀ ਉਥਾਨਕਾ 5
• ⟩  ਫ਼ਜ਼ਲ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਸਾਰੀ ਕਵਿਤਾ