ਸੱਸੀ ਪੰਨੂੰ

ਕਰਹਾਂ ਸਨ ਚਰਵਾਹਿਆਂ

ਕਰਹਾਂ ਸਨ ਚਰਵਾਹਿਆਂ, ਰਾਹ ਕੀਚਮ ਦੇ ਪਾਅ
ਦੇ ਸੁਨੇਹੇ ਮਾਉ ਵੱਲ, ਨਾ ਕੁੱਝ ਰੋਏ ਧਾ
ਪੰਧ ਪਿਆ ਘਰ ਬੈਠਿਆਂ, ਰੱਖਣ ਹਾਰ ਖ਼ੁਦਾ
ਪੈਰ ਮਾਉ ਦੇ ਵੇਖਸਾਂ, ਕੰਮ ਟਿਕਾਣੇ ਲਾਅ