جو اکھاں چوں ڈُلھے نیں
موتی اوہ انملے نیں
شاخوں کلیاں جو لاہ گے
تیز ہوا دے بُلے نیں
اج تک اوہدی زلفاں دے
کس توں کنڈل کُھلے نیں
کِنے راہی تینوں ویکھ
اپنیاں راہواں بُھلے نیں؟
کِنے راجے نیں اکبر
کِنے بھٹی دُلے نیں
دل وچ دولت پیار دی اے
سر تے فقر دے جُلے نیں
سحر اساڈی الفت دے
قصے تھاں تھاں ہُلے نیں
