لگدا سی کہ ہُن تاں تُرنا بُھل گئے ایسا تُرے کہ گھر نوں مُڑنا بُھل گئے اک واری آواز سُنی خاموشی دی مُڑ کے سبھ آوازاں سُننا بُھل گئے مینوں نہیں وہا سکدے ، تیرے ہنجھو پتھر پانی دے وچ رڑنا بُھل گئے آلنیاں دے نگھ نے بھرمائے ایداں پنچھی امبر اُتے اُڈنا بُھل گئے سارا عالم ہی غزلایا جانا سی تیرے نقش فضا وچ کُھرنا بُھل گئے خورے شیشے سی کہ کچے دھاگے سی تِڑکے رشتے مُڑکے جُڑنا بُھل گئے
