میں آپے سمجھ لاں گا پیر آپنا دھردیاں اندر
بڑا ہی فرق ہُندا ہے مکاناں تے گھراں اندر
نہ میرے بُل سُکے نیں نہ میری روح پیاسی ہے
اساں اک جھیل سرجی سوچ دے مارو تھلاں اندر
اُڈن دی چاہ جہی ہووے تاں اُڈ سکدا ہے بندہ وی
نہیں تاں ہور کیہ جادو ہے پنچھی دے پراں اندر
اسیں شہراں چ وی اپنت توں، سانجھاں توں وردے ہاں
نہیں لازم کہ ہُن بنواس کٹیدے بناں اندر
تہانوں پرکھیا تاں ویکھیا چٹی جہی شے سی
اسیں تاں سمجھدے سی خون ہُندے ناڑیاں اندر
میں چھت تے لیٹ کے اکثر ہی انبر تکدا رہناں
میرے پرکھاں دے چہرے رل گڈے نیں تاریاں اندر
میں مندر کیہ بناؤنا ہے، میں مندر ہو گئیاں آپے
کِسے اک رات کٹی ہے میرے من دی سراں اندر
