اکھر یار خیالاں دے نیں سطراں تے یاداں نیں سکھیاں سدھراں تے لیکھے ۔ ہمسائے اک دوجے دے گھر نہیں آؤندے اک دوجے توں رُسے رہندے خاباں دا جثہ نیلا اے لہو اکھیاں وچ رڑکاں مارے چانن غم دا نور فجر دا اسماناں چوں واجاں مارے لیکھیں رہ گئے کافر رات دے کالے تارے
