عاصم شاہ کہیا دس بیٹا، جے تُدھ سَر پر تُرنا
کراں تیار اسباب سفر دا ،کے اینویں بہہ جھُرنا
سیف ملُوک شہزادہ سُن کے، پیؤ نُوں دئے دُعائیں
شالا خُش رہیں تُوں بابل، اوّل آخر تائیں
عاصم شاہ پھر سد اُمراواں ،دِتّا حُکم شتابی
کرو تیار اسباب سفر دا ،کشتی بیڑی آبی
خرچ سفر دا مال خزانے ،عیش عشرت دے بابے
بیڑے ست بھرائے اُس دے ،سُنجے بے حِسابے
ہور سپاہ ہتھیاراں والے ،ست جہاز بھرائے
شتری طُرم نقارے دھؤنسے، باجے وِچ دھرائے
ہور نجُومی رملی بھارے ،چاڑھے وِچ جہازاں
نالے بُہتے گاون والے، مُطرب خُش آوازاں
خِدمت گار غُلام رنگیلے، چھو کریاں تے گولے
رنگ برنگی چیز نِعامت ،کِس طاقت گِن تولے
سبھ جہازاں وِچ رکھائے ،جو اسباب خُشی دِے
بعضے ظاہر دِسدے آہے، بعضے سان پؤشیدے
خاص شہزادے کارن کیتا، ہِک علیحدہ بیڑا
لمّےدا کُجھ پتہ نہ لبّھا ،ستّرگز سی چیڑا
وِچّے اُس دے جاء ضرُوراں، وِچ طہارت خانے
وِچّے حُجرے سوون والے ،خُوب مکان شہانے
