شاہزادے سُن گل پیؤ دِی ،رورو آہ چلائی
کہندا بابل تُوں بھی مینُوں لدھّا کھرا سؤدائی
دؤلت دُنیا دس دس ٹھگیں ،اندر پاڑ نہ تکدا
گھر درتخت ولایت کیہڑا ،سؤکھا ہے چھڈ سکدا
تخت ولایت کارن شاہاں، کیتے کیڈ کُشالے
شاہنامے اسکندر نامے، ویکھ لڑائیاں والے
اندر باہرعِشقے رُدّھا ،دِسدا نئیں تُسانوں
مال خزانے کیکر بھاون ،اک گیا جیؤ جانوں
نہ میں جھلّا نہ میں کملا، سبھ کُجھ سمجھاں جاناں
پر کُجھ دوس نہ میں پر بابل، ہویا ربّ دا بھانا
لِکھّے لیکھ ازل دے کیہڑا ،کر تدبیر مِٹائے
کئی امیر وزیر سیانے ،اس تقدیر بُھلائے
کیوں تُوں تُہمت دیویں بابل، جان نادان ایانا
جے کوئی لیکھ اوّل دے میٹے مردی، اُس دِی جاناں
پھیر شہزادہ ہویا چُپیتا، خُونی ہنجوں ٹُریاں
اندر چُھریاں کپّن دِل نُوں، مارے آہیں برُیاں
مار اُساس کہے ہُن کِچرک، رکھّاں ڈھک غُبارے
دِل کہندا میں کاہلا ہویا ،کڈھ ایہہ دھُواں دھارے
